Mam pojęcie

Cześć :) Jestem z powrotem. Obrona za mną i całe szczęście, bo szczerze mówiąc miałam już po dziurki w nosie tego stresu związanego z samym egzaminem jak i pytaniami. Dzisiaj pierwszy raz jak sięga pamięć udało mi się spać do oporu - czyli do 10!!! Zapraszam Was do lektury posta o tym jak spędziłam mój pierwszy dzień wakacji. Kilka godzin po mojej obronie przyjechała do mnie moja najlepsza przyjaciółka Ola, a na następny dzień, poza kinem i zakupami miałyśmy zaplanowane odwiedzenie ciekawego miejsca na Saskiej Kępie. Z jedzeniem oczywiście ;) Pierwotnie miałyśmy iść gdzie indziej, ale niesprzyjająca pogoda zmieniła nam plany czego szczerze mówiąc nie żałuję, bowiem tego dnia odkryłyśmy niesamowite miejsce z duszą! Oraz przepysznymi pierogami ;)

Cześć, odnośnie poprzedniego posta chciałam tylko powiedzieć, że jestem naprawdę szczęśliwa, że pozbyłam się bólu związanego z niewłaściwym postrzeganiem mojego kierunku i że mogłam się z Wami tym podzielić, bo mimo, że nie ma wielu komentarzy (za te co się pojawiają bardzo dziękuję :)) to ktoś tego bloga czyta (statystyki nie kłamią :P) i jest mi z tego powodu miło! Dzisiaj dla odmiany krótki post o książce, która z pewnością zasługuje na to, by napisać o niej kilka słów. Na tapet biorę "Słońcem na papierze. Wesoła opowieść o Kornelu Makuszyńskim." Anny Czerwińskiej-Rydel. Chciałam od razu zaznaczyć, że bardzo lubię książki tej Pani i nie wiem jak to się stało, że jak dotąd o żadnej nie wspomniałam.

Cześć, słowem wstępu: dzisiaj zapraszam Was na bardziej osobisty post, związany - jak wspomniałam ostatnio - z moim kierunkiem studiów. Dla wielu z Was nie jest tajemnicą, że jestem na piątym roku pedagogiki (lub na drugim roku magisterki jak kto woli) lada dzień obrona, po której z pewnością podzielę się z Wami wrażeniami :) Dlaczego w ogóle taki post?  Ponieważ uznałam, że warto byłoby wyjaśnić kilka niejasności związanych z tym kierunkiem, a być może komuś taki post się przyda, w końcu trwa rekrutacja na studia I stopnia.

Cześć, mam nadzieję, że u Was wszystko w porządku :) Mnie niestety dopadła pierwsza w życiu grypa żołądkowa i od środy wieczór, toczę zażarte boje na tym polu, no ale kiedyś musi być ten pierwszy raz jak to mówią. Jeśli chodzi o pierwszy raz w tej dziedzinie to uczciwie mówiąc - nawet najgorszemu wrogowi tego nie życzę. Chociaż w sumie, nie wiem jak jest z Wami, ale ja ostatnio byłam baardzo na kogoś zła (przysłowiowa miarka się przebrała) i baardzo chciałam być dla tej osoby tak wredna jak ona dla mnie i odpłacić jej pięknym za nadobne, ale szczerze - to nie moje klimaty. Czułabym się tak okropnie gdybym nie postąpiła zgodnie z samą sobą czyli mimo wszystko pozostała pomocna i życzliwa. Jeśli chodzi o złorzeczenie, to ja się do tego nie nadaję. Kończąc dygresję, a przechodząc do czegoś miłego, na moim telefonie czekało od ponad tygodnia, kilka zdjęć z miejsca, w którym byłam z moją przyjaciółką Olą (pozdrawiam serdecznie :)). Ola przyjechała do mnie z wizytą, zaplanowałyśmy wiele...